Кандрацьева-Сальгера аб адкрыцці Гульняў у Парыжы: армія выратавання кінута на адмыванне слоў і сэнсаў
1 жніўня, Мінск . У праекце «У тэме» на YouTube-канале БЕЛТА галоўны рэдактар альманаха «Слова и смыслы» Алена Кандрацьева-Сальгера (Францыя) выказала меркаванне аб значэнні цырымоніі адкрыцця Алімпійскіх гульняў у Парыжы.
«Гульні яшчэ не скончыліся і цалкам магчыма, мы ўсё ж такі ўбачым атмасферу нагнятання, увогуле чаканага нагнятання, улічваючы бягучыя абставіны практычна на ўсёй планеце», — сказала Алена Кандрацьева-Сальгера, каменціруючы цырымонію адкрыцця. Яна дадала: «Дзе тое месца, куды яшчэ можна, так сказаць, рэціравацца, каб пазбегнуць тых самых праблем, якія сёння датычацца абсалютна ўсіх. Гэта значыць практычна па Булгакаву — ніколі не трэба ўцякаць ад небяспекі пацучыным бегам, заставацца на месцы і старацца жыць дастойна і абараняць тое, што вам хочацца і можацца абараняць».
Галоўны рэдактар альманаха «Слова и смыслы» звярнула ўвагу, што агульны вынік пасля адкрыцця Гульняў станоўчы. «Нават тыя людзі, а іх было вельмі шмат яшчэ, якія сумняваліся, непрадузята ставіліся да таго, што называецца камплатызмам, да людзей, якія ўсюды бачаць тэорыю змовы. Нягледзячы на тое, што за апошнія гады аб гэтым ужо гавораць у эфірах многія публіцысты, у Францыі вострая няхватка тэорыі змовы, таму што кожная з папярэдніх аказалася рэальнасцю. Таму тыя людзі, якія яшчэ сумняваліся і не ведалі, яны раптам убачылі штосьці, што выклікала ў іх шок і ступар, прымусіла проста задаць сабе пытанне: а за каго ж мы ўпісаліся або за каго нас спрабуюць прымусіць упісацца», — сказала Алена Кандрацьева-Сальгера.
«Тое, у чым былі абсалютна аднадушныя практычна ўсе французскія аналітыкі, публіцысты, журналісты, не толькі кансерватыўнага толку, але і вельмі ліберальнага і паліткарэктнага, гэта тое, што ў Францыі насільна, як шчаня, якое нашкодзіла, патыкалі носам і паказалі абавязковую для ўсіх будучыню. Якой якраз няма ва ўсіх гэтых людзей, якія зусім не рэпрэзентатыўныя для пераважнай часткі і французскай нацыі, і наогул усіх еўрапейскіх, паколькі еўрапейскія краіны спынілі трансляцыю, — сказала галоўны рэдактар. — І гэта настолькі відавочна, што сёння цэлая армія, як я гэта назвала, армія выратавання, тэрмінова па метадычках была кінута на адмыванне слоў і сэнсаў ва ўсіх магчымах іпастасях: і што карціна не тая, і вытлумачылі няправільна, дасталі малавядомага мастака. Гэта ўсё бясконца ўжо ідзе, але справа ж у тым, што ў першыя хвіліны Алімпіяды, нават да гэтага, засвяціліся адразу некалькі вельмі паважаных і паліткарэктных французскіх тэлеканалаў, якія адкрытым тэкстам так і напісалі, што гэта была «Тайная вячэра». Плюс да ўсяго на сайце алімпійскім і на англійскай, і на французскай мове красавалася гэта праграма. Потым гэтыя твіты і сайты спрабавалі карэкціраваць, але супраць скану не пойдзеш».
Алена Кандрацьева-Сальгера дадала: «Гэта ўсё можа супакоіць толькі праслойку псеўдаінтэлігенцыі, якая спрабуе яшчэ ўтрымацца за тыя надзеі, якімі іх дзесяцігоддзямі заманьваў і карміў крошкамі з панскага стала калектыўны Захад, у якога сёння здарылася вялікая, я сказала б, прабоіна. Нават парыжскія жартаўнікі адзначылі той факт, што выкананне Селін Дыён у канцы цырымоніі ў пэўным сэнсе вельмі двухсэнсоўна прагучала, паколькі «Тытанік» ужо тоне. І яна зноў спявае на палубе гэтых Гульняў. Да гульняў, вядома, гэта не мае ніякага дачынення. Гэта чыста ідэалагічны і палітычны прыём, які быў выкарыстаны, але навярнуўся».
